4kondicional/o JED
kondicionalo
Verba modalo, esprimanta agon, kies plenumo dependas de la kondiĉo,
aŭ estas nur probabla:
verbojn ni modifas […] per -i, -u, -us (infinitivo, volitivo, kondicionalo)
[1];
historio ne havas kondicionalon
[2];
verkoj kun – tiam – „tikla“ politika temo […] cenzuro malpermesus, mi
uzis kondicionalon, ĉar tiuj verkoj pli frue entute ne verkiĝis – manke de espero
aperigi ilin
[3].
1.
John Christopher Wells: Lingvistikaj aspektoj de Esperanto, 3. Morfologio
2. Monato, Nikolao Gudskov: Reveno de heroo, 2004
3. La Ondo de Esperanto, 1999, No 5 (55)
2. Monato, Nikolao Gudskov: Reveno de heroo, 2004
3. La Ondo de Esperanto, 1999, No 5 (55)
- angle:
- conditional tense
- beloruse:
- умоўны лад
- ĉeĥe:
- kondicionál, podm. způsob
- france:
- conditionnel (subst., gram.)
- germane:
- Konditional, Konditionalis, Bedingungsform, Möglichkeitsform
- hispane:
- condicional
- hungare:
- feltételes mód
- japane:
- 条件法 [じょうけんほう], 仮定法 [かていほう]
- katalune:
- temps condicional
- nederlande:
- voorwaardelijke wijs
- pole:
- tryb przypuszczający
- portugale:
- modo condicional, condicional, futuro do pretérito
- rumane:
- condițional
- ruse:
- условное наклонение
- slovake:
- podmieňovací spôsob